نافرمانی خدا و فزونی نعمت
27 مرداد 1392 توسط طلبه
بسم الله الرحمن الرحیم
امام (علیه السلام) فرمود:
يَا ابْنَ آدَمَ إِذَا رَأَيْتَ رَبَّكَ سُبْحَانَهُ يُتَابِعُ عَلَيْكَ نِعَمَهُ- وَ أَنْتَ تَعْصِيهِ فَاحْذَرْهُ ؛
«فرزند آدم! هر گاه ديدى پروردگار سبحان نعمتهايش را در پى هم به تو ارزانى مىدارد در حالى كه تو نافرمانى او را مىكنى، پس برحذر باش و از او بترس».
شرحی کوتاه:
توضيح آن كه چون سپاس دائمى زمينه ساز فزونى نعمت است، ناسپاسى در برابر نعمت، و نافرمانى خداوند كه مستلزم ناسپاسى است، موجب فزونى نيافتن نعمت بلكه زمينه براى كاستى نعمت و نزول بلاست، چنان كه خداى تعالى فرموده است: وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ ؛اگر ناسپاسى كنيد به عذاب سختى گرفتار مىكنيم.»(ابراهیم:7) و همين است جاى ترس از خدا.
منبع: ترجمه شرح نهج البلاغه، ابن میثم، ج5، ص425.