درباره سریال مادرانه
بسم الله الرحمن الرحیم
چند سالی است که تلوزیون در ماه مبارک رمضان سریال های شبانه نمایش می دهد. سال های اول، سریال روزانه و شبانه تلوزیون، هندی و عربی بود!که البته حال و هوای عاشقانه اونها نه مناسبتی با فرهنگ اسلامی داشت و نه همخوانی با آداب و رسوم ایرانی و از همه بی ربط تر رابطه این نوع سریال ها با ماه رمضان بود!
اما چند سالی است که تلوزیون در این زمینه به خودکفایی رسیده و به تولید ملی بسنده کرده است. یکی از سریال هایی که در شب های ماه رمضان شاهد پخش آن بودیم سریال مادرانه بود. اما چیزی که در اینگونه سریال ها کمتر به آن توجه می شود کم رنگ شدن آموزه های دینی است.
خانم های مثبت این مجموعه، همه چادر به سر دارند، خانم های مسن چادری هستند و بی آرایش، شخصیت مریم و همسر محمد جواد، چادری با آرایش غلیظ و دختران نوجوان سریال با مانتو هستند. چادر همراه با آرایش تیپی است که تلوزیون مروج آن است! پوشش رها داخل خانه، نزد پدرش، محمد جواد و پسر جوان نامحرمی که در خانه آنها زندگی می کند، یکسان است! ارسلان که اگر به شرع مراجعه کنیم جزو پسران ممیز به حساب می آید، در آغوش تمام خانم های سریال قرار می گیرد! در کنار زندگی فقیرانه فرزاد که عقده زندگی مرفه دارد، اشرافی گری اردلان و محمد جواد از زندگی عموم مردم فاصله فاحشی دارد.
من قسمت های معدودی از این سریال را دیدم و از این موارد آزرده شدم، مسلماً مظلومیت دینی در اینگونه سریال ها که برای مناسبت های دینی ساخته می شوند، بیشتر از این است. اینگونه مجموعه های تلوزیونی در کنار نکات منفی، امتیازهای مثبتی نیز دارند؛ اما نمی توان به خاطر خوبی های آنها از ابراز نقاط ضعف آن چشم پوشید.