طلبه نت

یابن الحسن روحی فداک متی ترانا و نراک

میلاد دوازدهمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت ، امید همه مظلومان و برپا کننده عدالت برتمامی پیروان حضرتش مبارک باد.

مژده آمدنت قیمت جان می ارزد

تاری از موی تو آقا به جهان می ارزد

به نام خداوند تبارک و تعالی

این روزها سالگرد رحلت امام خمینی رحمة الله رو می‌گذرونیم. روزی که ملت ایران پدر خودش را از دست داد و یتیم شد.

سال 68 من کلاس دوم ابتدایی بودم. یادمه روز رحلت امام با صدای گریه مادرم از خواب بیدار شدم. ایام امتحاناتمون بود و روز 14 خرداد هم امتحان داشتم. آدم بچه باشه یا بزرگ از کنسل شدن امتحان معمولا خوشحال می‌شه. اما اون روز اصلا از تعطیلی مدرسه خوشحال نشدم. بغض گلوم رو گرفته بود. همیشه دلم میخواست از نزدیک برم دیدار امام. وقتی تلوزیون بچه‌هایی رو نشون می داد که رفتن دیدار امام و ایشون بر سرشون دست می‌کشند، آرزو می کردم جای اون بچه ها باشم.برادرم همیشه برای اینکه در زمان نوزادی و در آغوش مادرم امام را دیده بود به من فخر می‌فروخت!

اما حالا دیگه امام رفته بود…

یادمه شب‌های قبل از رحلت، تلوزیون از مردم خواست برا امام دعا کنند. تو مساجد ختم امن یجیب گرفته بودند. منم با زبان کودکانه خودم از خدا می‌خواستم امام رو برامون نگه داره.

قبل‌ترها همیشه توی مدرسه موقع رفتن صف به سر کلاس سرود خدا خدایا تا انقلاب حضرت مهدی خمینی را نگه دار، رئیس جمهور، سید علی خامنه‌ای را تو نگه دار…می‌خوندیم. این شعارها تو گوشت و خونمون رفته بود برای همینه که بعد از بیست و اندی سال هنوز آهنگش توی گوشمه

یادمه همیشه هر وقت از تلوزیون سخنرانی امام رو می‌گذاشت من با علاقه به همراه پدر و مادرم می‌نشستم گوش می کردم. امام یه جور شیرین و ساده ای صحبت می کرد. من با بچگی منظورشون رو می‌فهمیدم . در عالم کودکی فکر می کردم  امام با لهجه قمی صحبت می کنند برای همین خیلی دوست داشتم صحبت‌هاشون رو بشنوم(لهجه امام، خمینی بود)

با گذشت 25 سال از اون روزها هنوز هم وقتی به حرم امام می‌رم احساس خوبی پیدا می کنم. امام رو پدر پیر مهربونی می بینم که توی ضریح نشسته، روی سر بچه های کوچیک دست محبت میکشند…

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام عیک یا جواد الائمه

آجرک الله یا بقة الله

آجرک الله یا علی بن موسی الرضا

آجرک الله یا فاطمه معصومه

آجرک الله یا علی بن محمد نقی

مشتاق حرم باصفایت هستیم یا امام جواد

معصومه، یعنی قداست مریم و عصمت فاطمه و ادامه قصه غصه‏های زینب در جست‏وجوی برادر.

بسم الله الرحمن الرحیم

دیروز وداع با دو شهید گمنام در قم انجام شد.

وقتی داشتم به سمت حرم می رفتم، پیاده رو و صحن پر بود از عرب های عراقی که به زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها آمده بودند. یک لحظه توی دلم از آنها  بدم آمد و حس نفرت پیدا کردم. هموطن های آنها بودند که این دو جوان 16 و 23 ساله را شهید کرده بودند. با خودم گفتم شاید پدر، همسر، برادر یا فرزند این زنان عراقی قاتل این شهدای گمنام باشند!

ولی کمی بعد دلم برایشان سوخت، این بی چاره ها خیلی ذلت کشیدند، اول از صدام و بعد هم از امریکا. حالا هم به زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها آمده اند و برای رسیدن به اینجا رنج دیده اند و الان هم بندگان خدا به خاطر نداشتن تمکن مالی پشت حرم جاگیر شده، همانجا غذایی مختصر خریده، می خورند و شب روی همین زمین سرد شب را سر می کنند تا زیارت بی بی را دریابند. اینان شیعه و عاشق اهل بیت هستند و با بعثی های بی دین تفاوت دارند.همین فکرها آرامم کرد.

در آن صبح بهشتی صدای سید مهدی میرداماد در تمام صحن ها و بیرون حرم شنیده می شد، زیارت عاشورا می خواند در محضر شهیدان و از غربت این دو شهید گمنام سخن می گفت. وقتی به چهره های زائران عرب دقت کردم؛ دیدم حالت خجالت زده دارند، چشم هایشان را از ایرانی ها می دزدند و بیشر سرشان پایین است. مانند کسانی بودند که از خود خجالت می کشند و در دل آرزو می کنند کاش آب می شدند و به زمین فرو می رفتند. برخی از آنان حتی در مراسم تشیع هم شرکت کردند. زبان حال این شیعیان مظلوم نیز مانند هموطنان ایرانی خودمان، شهدا شرمنده ایم بود.

قم - خبرگزاری مهر: معاون پژوهشی و ارتباطات فرهنگی بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قم از تشییع و تدفین2 شهید گمنام روز پنج شنبه در قم خبر داد.

محسن دلاوری در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: مراسم تشییع پیکر 2 شهید گمنام صبح روز پنج شنبه 14 شهریور از حرم حضرت فاطمه معصومه(س)‌ آغاز شده و در مجتمع آموزش عالی امام خمینی(ره)‌ تدفین می شوند.

وی بیان داشت: مراسم تشییع این 2 شهید گمنام از حرم مطهر به سمت میدان آستانه و میدان امام خمینی(ره) و خیابان شهدای 19 دی انجام شده و در نهایت در مجتمع آموزش عالی امام خمینی(ره) مراسم تدفین برگزار می‌شوند.

معاون پژوهشی و ارتباطات فرهنگی بنیاد شهید و امور ایثارگران قم عنوان کرد: یکی از این 2 شهید 23 سال سن داشته و در منطقه عملیاتی فاو در سال 67 به شهادت می‌رسد و شهید دیگر نیز 17 ساله و در عملیات کربلای پنج به شهادت رسیده است.

وی ابراز داشت: در رابطه با مراسم تشییع این 2 شهید اطلاع رسانی با نصب بنر و رسانه انجام شده و خانواده‌های شهدا نیز با ارسال پیامکی دعوت شده‌اند و از مردم نیز می‌خواهیم در این مراسم شرکت کنند تا توشه‌ای برای خود و انقلاب باشد.

دلاوری همچنین افزود: همزمان با شهادت صادق آل محمد(ص) روز گذشته مراسم استقبال از شهدای گمنام در قم برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری مهر، این مراسم که قبل از نماز مغرب صورت گرفت با حضور مردم استان قم با نواختن مارش نظامی و ادای احترام نظامی پیکر مطهر شهدا به مجتمع آموزش عالی امام خمینی(ره) انتقال یافت. پس از نماز مغرب و عشا نیز مراسم با قرائت زیارت امین ­الله و مدیحه سرایی مداحان اهل بیت ادامه داشت.

سخنرانی تولیت آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه (س) نیز از دیگر برنامه های این مراسم بود که به تبیین مقام شامخ شهدای گمنام دفاع مقدس پرداخت.

حجت الاسلام سید محمد سعیدی با اشاره به پرمعنویت بودن مراسم به دلیل وجود پیکر مطهر شهدای گمنام گفت: جنگ برای اهل ایمان موضوعیت ندارد بلکه طریقیت دارد و جنگ برای این است که فتنه از بین برود و ابزاری است برای رسیدن به هدف و آن هدف را قرآن اینگونه بیان کرده است که: از بین رفتن فتنه و برقراری حاکمیت خداست و شهدا از ارزشمندترین داشته خود برای رسیدن به این هدف گذشتند.

امام جمعه قم افزود: شهید دنبال نام نیست و تقسیم گمنام و بانام نزد ماست که خود شهیدان این تقسیم­بندی را قبول ندارند و همه شناخته شده هستند.

وی در ادامه تصریح کرد: خصوصیاتی در شهدای گمنام هست که آن ها را به موجودات استثنایی تبدیل می کند اول وقتی برمی گردند مردم سعی می کنند در مناسبت های خاص تشییع کنند مانند شهادت حضرت امام جعفر صادق(ع) .

حجت الاسلام سعیدی اضافه کرد: دوم مردم به شکل گسترده و ویژه برای تشییع ظاهر می شوند به طوری که برای شخصیت های معروف اینگونه ظاهر نمی شوند.

تولیت آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه (س) بیان کرد: سوم شرکت کنندگان در مراسم تشییع شهدای گمنام پیوندی خاص با آنان برقرار می کنند و آنها را از خود می دانند.

وی عنوان کرد: چهارم شهدای شناخته شده معمولاً در گلزارهای مناطق تدفین می شوند ولی مزار شهدای گمنام استثنایی است و مردم، متصدیان و مسئولان برای دفن در مکان های خاص سبقت می گیرند.

حجت الاسلام سعیدی ابراز کرد: آخر این که مزار شهدای گمنام بعد از دفنشان نیز ویژگی خاصی دارد به طوری که مراسم خاص انجام می شود و این تجلیل درمزارهای دیگر سابقه ندارد.

وی افزود: شهدای گمنام از خودشان و نامشان گذشتند خداوند به آنها عزت پرنامی داد و چون گمنام هستند نام آور هستند و اگر کسی نام می خواهد به مسیر شهدای گمنام برود.

ساعت برگزاری مراسم در پلاکاردها ساعت 7 صبح نوشته شده بود؛ اما خبرگزاری فارس ساعت 9 را ساعت برگزاری تشیع شهداء بیان کرده است. من ان شاء الله همون 7 می روم.

بسم الله الرحمن الرحیم

روايت شده كه امام جعفر صادق علیه السلام به عبد الله بن جندب فرمود يا عبد الله، شيطان دامهاى خود را در دنيا گسترده و هدف او اولياء و دوستان ما هستند، آنچنان آخرت در نظر دوستان ما بزرگ و با اهميت است كه هرگز چيز ديگرى را بجاى آن نمى‏پذيرند
اى پسر جندب لازم است براى هر كس كه عارف بحق ما است عمل خود را در هر شب و روز رسيدگى كند و از خود حساب بخواهد. اگر كار خوبى مشاهده كرد اضافه كند و اگر گناهى انجام داده بود از آن استغفار نمايد تا روز قيامت خوار نشود خوشا بحال آن بنده‏اى كه افسوس خطاكاران را نخورد بواسطه مال دنيائى كه بآنها داده شده، خوشا بحال بنده‏اى كه در جستجوى آخرت است و كوشش براى آن مى‏كند خوشا بحال كسى كه دلبسته بآرزوهاى دروغ نيست سپس فرمود خدا رحمت كند آن گروهى را كه چراغ درخشان و راهنماى مردم بودند. مردم را بوسيله اعمال خود بسوى ما دعوت ميكردند و تمام قدرت خويش را بكار مى‏بردند و از كسانى نبودند كه اسرار ما را فاش نمايند.

پسر جندب، اگر شيعيان ما استقامت بورزند ملائكه با آنها مصافحه خواهند نمود و ابر بر سرشان سايه ميافكند و روزهاى روشن و تابان دارند و از بالا و پائين نعمت بر آنها فرو ميريزد و هر چه از خدا بخواهند بايشان مى‏بخشد.
پسر جندب، در باره گنهكاران از همكيشان خود جز سخن نيك مگو از خدا براى آنها توفيق بخواه و توبه تقاضا نما هر كس بما توجه كند و ما را دوست بدارد و با دشمنان ما رابطه دوستى نداشته باشد و آنچه ميداند بگويد و از آنچه نميداند يا چيزى كه بر او مشتبه است ساكت باشد اهل بهشت است.

پسر جندب هر چه ميتوانى خواب شب و صحبت كردن روز را كم كن. در بدن انسان عضوى كمتر شكرگزارتر از چشم و زبان نيست مادر سليمان به فرزندش گفت پسرم، بپرهيز از خواب چون خواب ترا محتاج و نيازمند ميكند در روزى كه مردم باعمال خود نياز دارند
پسر جندب به شيعيان ما ابلاغ كن و بآنها بگو: اين طرف و آن طرف نرويد بخدا سوگند بولايت ما نميرسيد مگر با ورع و كوشش در دنيا و مواسات با برادران در راه خدا و از شيعيان ما نيست كسى كه بمردم ستم روا دارد.

پسر جندب شيعيان ما با امتيازاتى شناخته ميشوند. سخاوت و بخشش نسبت به برادران و خواندن پنجاه ركعت نماز در شبانه‏روز. شيعيان ما مانند سگ زوزه نمى‏كشند و نه چون كلاغ حرص و طمع دارند و همنشين با دشمنان ما نيستند و از كينه‏توز ما درخواست نميكنند گرچه از گرسنگى بميرند. شيعيان ما ماهى بى‏فلس نميخورند و بر روى كفش مسح نميكنند و مواظب نماز ظهر هستند و شراب نميخورند.

پسر جندب، اگر مايلى همسايه خدا شوى و ساكن بهشت فردوس در جوار خدا گردى بايد دنيا در نظرت بى‏ارزش باشد. و پيوسته مراقب مرگ باشى. و چيزى را براى فردا ذخيره نكنى. بدان مال تو آنها است كه جلوتر بفرستى و بضرر تو است هر چه باقى بگذارى.
درشت‏خو و سخت‏گير نباش كه مردم از نزديك شدن بتو بپرهيزند و نه فرو مايه و پست باش كه هر كه ترا ميشناسد تحقيرت كند. با بالاتر از خود نزاع مكن و پائين‏تر از خود را مسخره نكن.
و با كسانى كه بحق چيزى را دارند نزاع منما پيرو سفيهان مشو و نه خوار و بيمقدار زيردست هر كس باش. باعتماد هر كس متكى نباش، در مقابل هر كارى توقف نما تا ورود و خروج آن را تشخيص دهى پيش از آنكه دچار پشيمانى گردى، دل خويش را همچون خويشاوندى قرار ده كه با او مشورت ميكنى و عمل خود را چون پدرى كه از پى او ميروى. و نفس خود را دشمنى كه باو پيكار ميكنى و يك عاريه‏اى كه بايد آن را برگردانى. تو خود طبيب خويشى. علامت تندرستى را مى‏شناسى و درد را تشخيص ميدهى و به دوا واردى. متوجه وظيفه خود باش، اگر بكسى كمكى كرده‏اى آن را با منت نهادن زياد و پيوسته يادآورى كردن نابود مكن. ولى دنباله آن را با نيكى بهترى ادامه بده
مواعظ امامان عليهم السلام-ترجمه جلد هفدهم بحار، ص: 247-251

بسم الله الرحمن الرحیم

امروز رفتم به وبلاگ« معاونت پژوهش مدرسه الزهراء شاهین دژ» سر زدم دیدم مناسبت بازگشت آزادگان به کشور را کار کردند، یاد خاطرات خودم از اون زمان افتادم.

وای که چقدر مردم از شنیدن خبر آزاد شدن اسراء خوشحال شدند. خیلی شادی می کردند. البته از زمان اعلام بازگشت اسراء تا وردشان به کشور مدتی فاصله شد؛ اما مردم برای استقبال از آنها روزشماری می کردند. خانواده هایی که قرار بود آزاده داشته باشند که سر از پا نمی شناختند.

29 مرداد1369 اولین گروه آزادگان وارد ایران شدند. من یادمه تلوزیون ورودشان را نشان داد. اون زمان تو هر محله ای معمولاً چند تا آزاده داشتند. من اون موقع دوران ابتدایی تحصیل می کردم. با مادرم که بیرون می رفتیم ، از پلاکاردهایی که سر در برخی منازل و ورودی کوچه شان بود، می فهمیدیم که قرار هستش آزاده بیایید یا اینکه پدرم که به خانه می آمد می گفت قرار است فلان کوچه یا محله یا خیابان آزاده بیاورند. چقدر ذوق و شوق داشتیم. با مادرم و برادرم و خواهرم و اگر پدرم در خانه بود، دسته جمعی می رفتیم استقبال آزاده. با اینکه هیچ نسبتی با آنها نداشتیم اما انقدر دوستشان داشتیم و از برگشتشان خوشحال بودیم که گویی از اقوام خودمان هستند. خیلی از مردم نسبتی با آزاده نداشتند. شاید چندین ساعت مردم در کوچه منتظر ورود آزاده می شدند. خیلی شلوغ می شد. بوی اسفند فضا رو پر می کرد. لحظه ورود آزاده که روی دوش مردم قرار داشت، اشک شادی در چشم مردم جمع می شد و همه یک صدا فریاد می زدند: صل علی محمد آزاده ما خوش آمد. در گردن آزاده چندین حلقه گل قرار داشت و مردم نیز او را گلباران می کردند. بیست و سه سال از آن دورانگذشته است و من هنوز نغمه مردم در خاطرم باقی است. در اوج خوشحالی کودکانه ام همیشه با دیدن آزادگان غمی نیز در دلم می نشست و اون لاغری بسیار زیاد همه آزادگان بود و رنگ پریده و زردشان. دلم می گرفت از اینکه اینهمه رنج کشیده اند و تا این حد ضعیف و رنجور شده اند و صدها بار صدام را در دل بر زبان لعنت می کردم. مردم دیگه هم از ضعف جسمانی آزادگان، متأثر می شدند و صدام را لعنت می کردند. جلوی پای آزاده معمولاً چندین گوسفند قربانی می شد و از مردم با شربت و شیرینی پذیرایی می شد. وقتی آزاده وارد خانه اش می شد، مردم عموماً همراهش وارد خانه می شدند و مستمع خاطرات اسارت می شدند. ما هم گاهی داخل خانه می رفتیم ولی بیشتر بعد از اینکه آزاده به خانه اش می رفت، برمیگشتیم خونه.مادرم می گفت نباید مزاحم مردم شویم.

اون دوران خیلی خوش می گذشت،ما شاید در هفته به استقبال چهار پنج آزاده می رفتیم و کلاً حال و هوای بی نظیری در طول عمرم بود.

می خواستم عکس هم بزارم که نمیدونم چرا نشد.

سالگرد ورود آزادگان عزیزمان  بر همه مبارک